شبیه سازی سیلاب با مدل هیدرولوژیکی HEC-HMS در حوضه آبریز روانسر

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 612

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

GEOO05_128

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

Abstract:

سیل یکی از اصلی ترین بلایای طبیعی شناخته شده در جهان است. سالانه سیل در دنیا بطور میانگین، جان 26000 نفر انسان را می گیرد و بر زندگی 75 میلیون نفر دیگر تاثیر اقتصادی منفی می گذارد (سرحدی، 1387). در ایران نیز موقعیت جغرافیایی و وضعیت بارش و شرایط فیزیکی حوضه ها از یک سو و تغییرات کاربری در طبیعت و به هم زدن تعادل آن از سوی دیگر، باعث ایجاد سیلاب های ناگهانی شده که خسارات ناشی از آنها در دهه های اخیر بطور فزاینده ای رو به افزایش است. طی مطالعات انجام شده، سیل های خسارت آفرین 50 سال گذشته (1330-1380) نشان می دهند که تعداد وقوع سیل در دهه 80 نسبت به دهه 40 تقریبا 10 برابر شده است، به عبارت دیگر رشد 900 درصدی داشته است (عبدی، 1385). استفاده از مدل های بارش – رواناب یکی از روش های نسبتا دقیق، سریع و با قابلیت انعطاف پذیری مناسب است که در جهت پیش بینی و تعیین ابعاد سیل می تواند دامنه وسیعی از شرایط مختلف یه حوضه آبریز را دربرگرفته و اقدام به پیش بینی سیلاب نماید. از جمله معتبرترین و پر کاربردترین این مدل ها می توان به مدل HEC-HMS اشاره کرد. این نرم افزار در سال 1968 توسط سازمان حفاظت خاک آمریکا ارایه شد. تحقیقات بسیاری در زمینه بررسی سیلاب در ایران و جهان انجام گرفته که در بسیاری از آن ها، شبیه سازی بارش - رواناب توسط مدل هیدرولوژیکی HEC-HMS صورت گرفته است. چن و همکاران در سال 2009 و محمدعلی و همکاران در سال 2011 به ترتیب در کشورهای چین و پاکستان برای واسنجی رویداد سیلاب از مدل بارش - رواناب HEC-HMS استفاده کردند. نتایج نشان دهنده ی هماهنگی خوب بین هیدروگراف های مشاهده ومحاسبه شده در خروجی حوضه ها بود.

Authors

زهرا رحیم زاده

استادیار دانشگاه فرهنگیان

مینا حبیبی

کارشناس ارشد جغرافیای طبیعی