رابطه سبک های مقابله ای و سلامت روان با فرسودگی شغلی معلمان مدارس ابتدایی دولتی ناحیه 1 شهرستان اردبیل

مقاله حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های مقابله ای و سلامت روان با فرسودگی شغلی معلمان در سال 1396 در شهرستان اردبیل انجام شده است. روش تحقیق از لحاظ هدف انجام کاربردی، و از نوع تحلیل توصیفی می باشد جامعه آماری شامل تمامی معلمان مدارس ابتدایی ناحیه یک شهرستان اردبیل به تعداد 942 نفر بود از طریق مورگان تعداد 273 نفر نمونه محاسبه شد و نمونه های مورد نظر به صورت روش تصادفی بین آن ها پرسشنامه پخش گردید. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه های سبک های مقابله ای، سلامت روان و فرسودگی شغلی بود. یافته های تحقیق نشان داد بین سبک های مقابله ای و فرسودگی شغلی مقدار P> 0/05 می باشد و مقدار ضریب R در حد 0/65 می باشد که نشان دهنده میزان ارتباط بین دو متغیر بود میزان ضریب تعیین نیز در حد 0/42 به دست آمد که نشان دهنده میزان تاثیر گذاری سبک های مقابله بر فرسودگی شغلی بود همچنین تمامی مولفه های سبک های مقابله ای ( رویارویی، دوری جویی، خویشتن داری، جستجوی حمایت اجتماعی، مسیولیت پذیری، گزیده اجتناب، حل مدیرانه مساله و باز برآورد مثبت ) توانسته بودند با فرسودگی شغلی رابطه معنی دار برقرار کنند بیشترین میزان همبستگی از بین مولفه های فوق مربوط به گزیده انتخاب بود. بین سلامت روانی و فرسودگی شغلی مقدار P> 0/05 بوده است مقدار ضریب R در حد 0/74- محاسبه شد که نشان دهنده رابطه معکوس بین دو متغیر بود تمامی مولفه های سلامت روانی (علایم جسمانی، علایم اضطرابی، کارکرد اجتماعی، علایم افسردگی ) با فرسودگی شغلی رابطه معکوس داشته اند و بیشترین مقدار رابطه مربوط به مولفه علایم افسردگی بود در نهایت نتایج به دست آمده از رابطه سلامت روانی و سبک های مقابله ای نشان داد بین دو متغیر میزان P> 0/05 به دست آمده و میزان ضریب R در حد 0/59 و ضریب تعیین در حد 0/35 محاسبه شد از بین مولفه های سبک های مقابله ای به غیر از مولفه خویشتن داری، تمامی مولفه های آن با سلامت روانی معلمان رابطه معنی داری برقرار کرده بودند. در نهایت وضعیت نمره به دست آمده برای هر سه متغیر نشان دهنده مطلوب بودن آنها در بین جمعیت معلمان بود.

Keywords:

سبک مقابله , سلامت روانی , فرسودگی شغلی , معلمان