طراحی کنترل کننده غیرخطی عرضی-سمتی هواپیمای بدون سرنشین بدون دم و مقایسه با الگوریتم های خطی کلاسیک

در این مقاله کنترل عرضی سمتی یک هواپیمای بدون دم مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. امروزه به دلیل مزایایی چون کاهش وزن، کاهش درگ، بهبود ویژگی های رادارگریزی استفاده از این نوع هواپیماها بسیار مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به حذف مجموعه دم این نوع هواپیماها به دلیل مزایای اشاره شده، آنها نیازمند سطوح کنترلی جدیدی برای تامین پایداری و کنترل وسیله می باشند. با توجه به این ناپایداری، سیستم افزاینده پایداری مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله، رفتار پرنده دارای سیستم افزاینده پایداری با استفاده از دو روش کنترلی جایگذاری قطب ها و دینامیک وارون مورد بررسی قرار گرفته که در انتها با توجه به نتایج بدست آمده، با دیگر مراجع مقایسه می شوند.

Keywords:

هواپیمای بدون دم , پایداری , سیستم افزاینده پایداری , کنترل وارون دی