دامون مولایی
محمد سعدی مسگری
حسین آقامحمدی

زلزله یکی از بلایای طبیعی اجتناب ناپذیر است که در صورت وقوع، خسارات و مشکلات بیشماری برای اقتصاد، محیط زیست وزندگی انسانها ایجاد می کند. لذا مدیریت بحران زلزله امری ضروری به نظر میرسد. از آنجا که اکثر داده های مرتبط با زلزله و اثرات آن مکانی میباشد علم سیستم اطلاعات مکان مرجع (GIS ) میتواند به شکل سیستمی موثر و کارا در مدیریت بحران استفاده شود. در کشورهایی مثل ایران تجربه نشان داده است که پیشگیری از وقوع بحران بهتر از روبرو شدن با آن میباشد لذا فازهای قبل از وقوع بحران در سیکل مدیریت بحران دارای اهمیت خاصی میشود. فاز دوم سیکل مدیریت بحران کاهش اثرات بحران نام دارد و هدف آن برنامه ریزی و وضع قوانینی برای ساختن یک شهر مقاوم در برابر زلزله است. در این تحقیق سعی شده است با استفاده از قدرت بالای مدل سازی در محیط GIS مجموعه ای از مدلهایی طراحی و ساخته شود که قوانین منطقه بندی زلزله را در برنامه ریزی شهری وارد کند. در مدل اول طراحی شده، سازگاری هر کاربری را با توجه به خطر زلزله با زمینی که در آن قرار گرفته است می توان تعیین کرد. در مدل حوزه بندی خطر انسداد، که بر اساس عرض معابر و ارتفاع و مصالح استفاده شده در سازه های اطراف معابر تهیه شده است می توان خطر انسداد را در معابر در موقع بروز زلزله تعیین کرد. لذا در این مقاله ابتدا نگاهی به ساختار مساله خواهیم داشت و در قسمت بعدی به معرفی مدلهای ساخته شده خواهیم پرداخت و در انتها نتایج پیاده سازی این مدلها را در منطقه مورد مطالعه ( ناحیه فرحزاد – شهر تهران ) را ارائه خواهیم کرد.

کاهش اثرات، مدیریت بحران زلزله، مدل ، GIS