مهدی سخایی نیا - استادیاردانشکده مهندسی کامپیوتر، دانشگاه بوعلی سینا

استفاده از سیستم های نهفته در کاربردهای هوانوردی از اهمیت بسزایی برخوردار است. در اغلب سیستم های نهفته باید محدودیت های زمانی و نیازمندیهای بی درنگی برآورده گردد. نیازمندی بی درنگی در یک سیستم بدین معناست که پردازش قبل از یک مهلت مشخص تمام گردد. با توجه به اینکه زمان اجرای یک وظیفه بر روی یک سخت افزار مشخص در اجراهای مختلف متفاوت است، زمانبند بی درنگ برای اطمینان از برآورده شدن مهلت وظایف، باید طولانی ترین مدت زمان اجرای یک وظیفه یا همان بیشترین زمان اجرای (WCET) آن اطلاع داشته باشد. در این مقاله به بررسی روش های تخمین بیشترین زمان اجرای برنامه ها پرداخته شده است و نقاط قوت و ضعف هر یک از این روش ها بررسی گردیده است. روش اندازه گیری گرچه ساده و آسان می باشد اما مقدار تخمینی مطمین نیست. در مقابل روش تحلیل ایستا روشی مطمین بوده و تلاش می گردد که مقدار بیش تخمین کم گردد و مقدار تخمینی به مقدار واقعی نزدیک باشد اما موفقیت آن وابسته به تحلیل زمانی سخت افزار می باشد. برای کاربردهای اویونیک مطابق با استانداردها روش های صوری پیشنهاد گردیده است.

تحلیل بیشترین زمان اجرا، سیستم های نهفته، سیستم های بی درنگ، کاربردهای اویونیک