بررسی اثرات جانبی جراحی فیوژن در یک سطح و دو سطح بر بیومکانیک ناحیه ی گردنیبه روش المان محدود

تخریب دیسک بین مهره ای پدید ه ی شایعی است که به صورت طبیعی و با گذشت زمان رخ می دهد. دژنرسانس ممکن است در یک، دو یا سه سطح رخ دهد، همچنین شدت آسیب از فردی به فرد دیگر متفاوت است. در حال حاضر به صورت گسترده از روش فیوژن برای درمان این بیماری استفاده می شود. با توجه به آسیب رخ داده و بنا بر نظر پزشک جراح، فیوژن در یک سطح یا دو سطح انجام می شود. خشک کرن بخشی از ستون مهره ها موجب ایجاد تغییر در زاویه ی حرکت قسمت های مختلف و بار منتقل شده به آن ها می شود. هدف از این مطالعه بررسی این تغییرات پس از جراحی فیوژن در یک سطح C5-C6 و در دو سطح C5-C6-C7 می باشد. به همین منظور یک مدل سه بعدی المان محدود از قسمت پایین ستون مهره های گردن تهیه شده است و تحت بارگذاری های مختلف فلکشن و اکستنشن، خمش جانبی و چرخش قرار گرفته است. زاویه ی چرخش هرکدام از قسمت ها و تنش در دیسک های بین مهره ای در هر حالت مورد توجه قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد پس از جراحیی فیوژن، زاویه حرکت قسمت خشک شده بیش از 90 % کاهش می یابد ولی زاویه حرکت در قسمت های دیگر تحت تمام بارگذاری ها افزایش می یابد. همچنین تنش در دیسک بین مهره ای به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.

Keywords:

تخریب دیسک بین مهره ای , روش المان محدود , فیوژن در یک سطح , فیوژن در دو سطح , مدل سه بعدی گردن