بررسی آزمایشگاهی ضریب انتقال حرارت جابجایی نانوسیال اکسید منیزیم در خنک کننده میکروکانال

انتقال حرارت جابجایی اجباری نانوسیال اکسید منیزیم-آب در غلظتهای 0/01 ، 0/05 ، 0/1 و 0/6 درصد وزنی در یک خنک-کننده میکروکانال بصورت تجربی بررسی گردید. این میکروکانال شامل 48 کانال موازی با سطح مقطع مستطیل شکل و به عرض 524 میکرون و ارتفاع 800 میکرون و طول 52 میلیمتر بود. آزمایشها در محدوده دبی جریان 0/5 تا 2/2 لیتر بر دقیقه و همچنین در شار حرارتی ثابت 5/68 وات بر سانتیمتر مربع و دمای ورودی ثابت صورت گرفت. بررسی پایداری نشان داد که بیشترین زمان پایداری نانوسیال اکسید منیزیم- آب با قراردادن به مدت 180 دقیقه در یک حمام ارتعاش دهنده تا 30 روز میباشد . مطالعات انتقال حرارتی در مورد نانوسیال اکسید منیزیم-آب نشان داد که این نانوسیال در غلظت کم و دبی جریان کم تاثیر چندانی در بهبود ضریب انتقال حرارت جابجایی ندارد، ولی در غلظتهای بالاتر و دبی-های بالاتر بهبود حرارتی از خود نشان میدهد. بیشترین مقدار افزایش ضریب انتقال حرارت نانوسیال نسبت به آب خالص در ورودی کانال، در غلظت 0/6 درصد وزنی و دبی 2/2 لیتر بر دقیقه معادل 178/26 درصد بدست آمد. همچنین بالاترین افزایش عدد ناسلت متوسط نیز در همین دبی و غلظت و برابر با 56/08 درصد بود.

Keywords:

ضریب انتقال حرارت جابجایی , خنک کننده میکروکانال , نانوسیال , پایداری