توسعه ی گردشگری در روددرهای درکه

گردشگری به عنوان یکی از مهمترین صنایع توسعه پایدار، فرصت فرهنگی - اجتماعی بزرگی را برای شهرهایی از جمله تهران به وجود می آورد. این صنعت در ساختارهای فضایی، فرهنگی-اجتماعی در جامعه حال حاضر شهری ایران بسیار با اهمیت است؛ از این رو، گسترش فضاهای باز جمعی و ایجاد مراکز فراغتی و تفریحی از اهداف مهم برنامه ریزان مدیریت جامعه در حوزه گردشگری شهری می باشد. توسعه ی فعالیت های گردشگری شهری، نوسازی مناظر طبیعی و بازسازی فضاهای تفریحی کمک شایانی به توسعه پایدار شهری میکند. بزرگراه چمران از عناصر اصلی ساختار کلان شهری تهران و رود دره ی در که خود از اساسی ترین پتانسیل های طبیعی این شهر به حساب می اید. روددره ی در که به جای ان که فضایی دلپذیر باشد، به عنوان فضاهایی زاید، ناامن و متروکه به حساب می ایند. تحقیق حاضر با هدف شناسایی رابطه جغرافیای گردشگری شهر تهران همراه با ویژگی های شهرسازی و معماری آن در صنعت گردشگری، و بازشناسی امکانات و موانع توسعه گردشگری در این حوزه، انجام شده است. شهر تهران که در زمره ی بزرگترین شهرها در سطح جهان، منطقه و کشور محسوب می گردد. شهر بزرگی که اقوام مختلف ایرانی را گرد هم اورده و فرهنگ های گوناگون را در کنار یکدیگر قرار داده؛ ساختار پیچیده و چند لایه ای که حضور همزمان گذشته و حال، کهنه و نو، سنتی و مدرن را به نمایش گذارده است. شهری که در آن صنعت و طبیعت در همسایگی نه چنان خوشایند به همزیستی خود ادامه می دهد. در پژوهشی حاضر، روش توصیفی - تحلیلی است. شناخت اصول و سوابق از طریق مطالعات کتابخانه ای و جمع آوری اطلاعات با روشی های میدانی انجام شده است. سپس به منظور ارزیابی و اولویت بندی شاخصهای ارایه شده از روش فرایند تحلیل شبکه ای (ANP) استفاده شده است. نتایج پژوهش تعیین می کند که از میان شاخص های مورد بررسی، شرایط آب و هوایی با وزن 0.0800، بیشترین نقش و وضعیت امنیت با وزن 0.0099 کمترین سهم را در توسعه منطقه ایفا می کنند.

Keywords:

گردشگری شهری , توریسم , فضای , اوقات فراغت سبز شهری