شهاب مقدس - پژوهشگاه مواد و انرژی
امیر مقصودی پور - پژوهشگاه مواد و انرژی
تورج عبادزاده - پژوهشگاه مواد و انرژی
مسعود علیزاده - پژوهشگاه مواد و انرژی

در این پژوهش، با استفاده از درصدهای مختلف پراکنده ساز تایرون در محیط آبی، دوغابهای مختلفی با (زیرکونیای پایدار شده با 8% ایتریا (8YSZ) تهیه شد. سپس با انجام آزمایش های رئومتری، ته نشینی و همچنین پتانسیل زتا، بهینه ترین دوغاب از نظر پایداری بدست آمد . سپس، با استفاده از بهینه ترین دوغاب حاوی 8YSZ و پراکنده ساز تایرون، پوشش دهی بر روی پایه های NiO-YSZ انجام گرفت . در مرحله بعد، تاثیر تعداد دفعات غوطه وری و سرعت بیرون کشیدن (5cm/min و 10 ) بر روی ضخامت پوشش ها مورد ارزیابی قرار گرفت و مشخص شد که با افزایش سرعت بیرون کشیدن، ضخامت افزایش پیدا می کند. نتایج حاصله نشان می دهد که دوغاب حاوی 0.8% تایرون با توجه به آزمایش های انجام گرفته (رئومتری، ته نشینی و پتانسیل زتا )، در pH حدود 10، دارای پایداری مناسب و بهینه است. همچنین، نتایج اندازه گیریهای پتانسیل زتا نشان داد که نقطه ایزوالکتریک دوغاب با افزودن پرا کندهساز تایرون، به سمت منطقه اسیدی انتقال می یابد . تصویر SEM از پوشش ها تهیه و مورد مطالعه قرار گرفت.

تایرون، رئولوژی، پوششدهی به روش غوطهوری، 8YSZ