امیرحسین ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی و مدیریت ساخت،دانشگاه صنعتی شریف
محمدمهدی مرتهب - عضو هییت علمی، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف
نعمت حسنی - عضو هییت علمی، دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی
سیدعلی صدرالساداتی - دانشجوی دکترا رشته محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی

هدف این پژوهش، ارایه چارچوبی برای ارزیابی تاب آوری1 شبکه توزیع آب شهری2 به گونه ای است که دربرگیرنده ویژگی های اساسی شناسایی شده برای تاب آوری زیرساخت ها 3 باشد. تاب آوری از جمله مشخصه های نوپا در عرصه زیرساخت های مطلوب امروزی به شمار می رود. سامانه آبرسانی به عنوان یکی از زیرساخت های حیاتی شهری از اهمیت بسزایی در حفظ حیات جامعه و پایداری ملی برخوردار است. عملکرد بدون وقفه شبکه توزیع آب شهری به خصوص در مواجهه با حوادث غیرمترقبه ناشی از عملکرد بشر 4و یا نیروهای طبیعی ویرانگر بسیار حایز اهمیت می باشد. این عملکرد بدون وقفه به خصوص در مواجهه با زلزله، برای مقابله با آتش سوزی های بعدی و سلامت عمومی بسیار پررنگ است. عملکرد مناسب و بدون وقفه سامانه آبرسانی در مواجهه با حوادث غیرمترقبه تابع میزان تاب آوری آن می باشد. در حال حاضر پژوهش های بسیاری بر طراحی تاب آور شبکه های توزیع آب شهری تمرکز نموده اند، با این حال تعداد محدودی از پژوهش ها به ارایه شاخصی که هم شامل پارمترها و آنالیزهای هیدرولیکی و هم پارامترهای لرزه ای باشند به گونه ای که بتوان از آن شاخص به جهت بهسازی شبکه های موجود استفاده کرد، پرداخته اند. در این پژوهش، ابتدا فاکتورهای موثر در تاب آوری لرزه ای شبکه توزیع آب شهری از ادبیات موضوع شناسایی میگردد و پس از آن با استفاده از این فاکتورها، چارچوبی برای ارزیابی تاب آوری شبکه توزیع آب شهری ارایه میگردد. نتایج این پژوهش میتواند تصمیم سازان و مدیران را جهت سیاستگذاری بهینه تر قبل و بعد از حوادت غیرمترقبه مانند زلزله راهنمایی نماید. هم چنین دستاوردهای این پژوهش در اولویت بندی مناطق مختلف شهری جهت تخصیص بودجه بهسازی قابلیت کاربرد دارد.

تابآوری، شبکه توزیع آب شهری، زلزله، معیار تاب آوری، زیرساخت، چارچوب تاب آوری، Resilience، Water Distribution Network