مهناز کشاورز - استادیار دانشگاه پیام نور
افشین سفاهن - استادیار دانشگاه پیام نور
جلال گلعذار - کارشناس ارشد جغرافیا – بهسازی و نوسازی شهری

هدف این نوشتار، عبارت از تحلیل شاخص های کیفیت زندگی در محله گلشن تهران از نظر شهروندان میباشد. روش پژوهش توصیفی– تحلیلی می باشد. روش گردآوری اطلاعات به دو طریق بوده است. کتابخانه ای و مطالعات میدانی. بخشی از اطلاعات شامل داده های عینی مربوط به محدوده موردمطالعه می باشد شامل داده های مکانی و داده های آماری؛ بخش دیگری از دادهها به روش پرسشنامه جمعآوری شده اند. در این پژوهش، سعی گردیده کیفیت زندگی شهری در محله گلشن تحلیل گردد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل پژوهش نشان میدهد که مدت زمان سکونت نیمی از جمعیت، کمتر از 10 سال بوده است. تنها 13 درصد از املاک دارای سند هستند و بیش از 50 درصد املاک خود را به صورت قولنامه ای در اختیار دارند. محله گلشن به لحاظ شاخص تنوع فعالیتی در وضعیت متوسط قرار دارد. در رابطه با وضعیت امنیت در محیط سکونتی شان؛ نتایج نشان میدهد که نیمی از پاسخگویان، میزان امنیت موجود در محله را متوسط ارزیابی کرده اند. با توجه به پیشینه محله و وجود غربت در درون این محله وضعیت امنیت پایین امری عادی است که در کاهش کیفیت زندگی در محله ها و جوامع شهری اثرات تعیین کننده ای دارد. بر اساس اطلاعات مستخرج از پرسشنامه، 36/1 درصد از پاسخ دهندگان در همین محله سکونت داشته اند. رضایت مندی ساکنین و بهره برداران از امکانات و خدمات در محله گلشن ( خاک سفید ) در حد قابل قبولی نیست و محله بدین لحاظ در وضعیت مناسبی قرار ندارد. میزان دسترسی ساکنین محله گلشن ( خاک سفید ) به امکانات و خدمات شهری محله پایین میباشد و از دید شهروندان ، محله بدین لحاظ در وضعیت مطلوب قرار ندارد. در آخر، بر اساس واقعیات و مبتنی بر نظریه های مربوط به کیفیت زندگی و با توجه به یافته های پژوهش، راهکارهای مناسب در زمینه ارتقاء کیفیت زندگی ارایه شده است.

کیفیت زندگی، کیفیت زندگی شهری، گلشن، تهران، محله