احمد حامی - استادیار گروه مهندسی فضای سبز، دانشگاه تبریز
رقیه قاسم زاده خطیب - کارشناسی ارشد مهندسی فضای سبز، دانشگاه تبریز

ارزیابی های صورت گرفته از دانشگاه ها نشان میدهد که بخش اعظم آن را دانشکده ها، کلاس های درسی و سایر فضاهای بسته تشکیل می دهند و معماران و برنامه ریزان اهمیت بیشتری به فضاهای بسته می دهند. در این میان به فضاهای سبز همچون فضاهای باز دانشگاهی، محوطه هایی برای تجمع دانشجویان اهمیت کمتری داده میشود. این مطالعه با هدف ایجاد فضاهای باز دانشگاهی با رویکرد بازیابی روحی و یادگیری دانشجویان انجام شده است تا گامی متناسب با نیاز دانشجویان به تعامل و مشارکت در محیط دانشگاهی برداشته شود. در این راستا برای به دست آوردن اطلاعات سیستماتیک طراحی مصاحبه نیمه ساختاری شامل سوالاتی درباره فضای سبز دانشگاهی و نقش آن در بازیابی روحی، جذابیت بصری، یادگیری و اجتماعی شدن طراحی و در میان 10 نفر از متخصصین معماری منظر، طراح شهری در سال 1395 به انجام رسید. نتایج نشان می دهد که فضای سبز دانشگاهی بعنوان یک مکان اجتماعی با گروه های استفاده کننده خاص، نقش مهمی در یادگیری و پر کردن اوقات فراغت آنها می تواند ایفا کند. همچنین طراحی کاشت کاربردی بههمراه بکارگیری المان متناسب و مصالح سازگار با تغییرات آب وهوای منطقه در پایداری و عملکرد بهتر این فضاها نقش دارند. ممکن است مطالعات آتی ترجیحات و درک استفاده کنندگان را در راستای استفاده از امکانات و فعالیت های موجود در فضای باز دانشگاهی در نظر بگیرند.

محوطه سبز دانشگاهی، دانشگاه تبریز، امنیت در منظر، یادگیری و فضای باز دانشگاه