بررسی رابطه بین ریسک تعیین روش های تامین مالی بر روی عملکرد مالی بانک

تحقیق حاضر به بررسی کارایی بانک ها تجاری در ایران، در دو دوره پیش و پس از اجرای قانون هدفمندی یارانه ها میپردازد. بدین منظور ابتدا چهار شاخص برای سنجش بهره وری با عنوان بهره وری سرمایه (CP ،(بازدهی سرمایه (ROIC ،(رقابت پذیری هزینه نیروی کار (LCC (و بهره وری کار (سرانه ارزش افزوده) (LP (انتخاب و مقادیر به دست آمده برای آنها در یک بازه زمانی 8 ساله (92-1385 (محاسبه گردید.اثر تغییرات چهار عامل ساختار سرمایه، نسبت پوشش نرخ بهره، سرانه سرمایه فیزیکی و جبران خدمات کارکنان بر کارایی باک هاتجاری در دو دوره مجزای پیش از هدفمندی (88-1385 (و پس از هدفمندی (92-1389 (بهطور جداگانه مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها حاکی است کلیه شاخص های بهره وری مورد مطالعه، در دوره پس از اجرای قانون با کاهش مواجه شدهاند. همچنین یافتههای حاصل از تخمین مدلهای رگرسیونی نشان داد که اجرای قانون هدفمندسازی یارانهها در خصوص دو شاخص ROIC و CP منجر به از بین رفتن تاثیر ساختار سرمایه بر بهره وری شده است. همچنین اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها در خصوص دو شاخص ROIC و LCC منجر به افزایش تاثیر نسبت پوشش بهره بر بهرهوری شده اما در خصوص دو شاخص CP و LP قبلا0 چنین تاثیری وجود نداشته که اجرای قانون منجر به ایجاد تاثیر مستقیم نسبت پوشش بهره بر CP و ایجاد تاثیر معکوس این نسبت بر شاخص LP شده است. علاوه بر این اجرای قانون هدفمندسازی یارانهها در خصوص سه شاخص ROIC ،LCC و CP منجر به از بین رفتن تاثیر سرانه سرمایه فیزیکی بر کارایی بانکها تجاری شده اما در خصوص شاخص LP منجر به افزایش تاثیر مذکور شده است. نهایتا0 مشخص گردید اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها در خصوص شاخص LCC منجر به کاهش تاثیر جبران خدمات بر بهرهوری شده اما در خصوص شاخص LP منجر به ایجاد یک تاثیر مستقیم شده است.

Keywords:

کارایی بانک ها تجاری , ROIC , LCC , CP