ایرج افشار سیستانی - ایران شناس

ایران از روزگاران کهن گاهواره فرهنگ ریشه دار بوده است که آثار باشکوه آن، تاکنون دیده شده و مورد ستایش جهانیان است. تاریخ و فرهنگ چندین هزار ساله ایران، آثار خیره کننده ای از خود، در همه جای کشور بر جای نهاده و از ایران، جالب ترین تصویر گردشگری را در کشورها عرضه کرده است. ایران با دارا بودن مجموعه هایی از پدیده های طبیعی و کهن ترین تمدن های جهان، جاذبه های باستانی، تاریخی و مکان های فرهنگی و مذهبی، جایگاه در خور جغرافیایی، توانمندهای بسیاری برای فرا خواندن گردشگر دارد. بسیاری از متن های کهن ایرانی چه در دوران پیش از اسلام و جه در دوره اسلامی، به موضوع های ویژه ای از مجموعه میراث معنوی پرداخته اند، از جمله می توان به باورها، روش ها و آیین های برخاسته از آنها، آداب معاشرت و غیره اشاره کرد. گردشگری معنوی به معنای ایجاد فرصت های درخور برای گردشگران به منظور اندوختن آزمون های معنوی و دستیابی به معنای ژرف تری از زندگانی، به عنوان سازه ای تاثیرگذار جهت شکوفایی توانایی های مبتکرانه و بالا رفتن سطح زندگی ضرورتی غیرقابل پرهیز است. اکنون دوره ای است که فرایند دگرگونی ها، آن چنان پرشتاب است که رسانه های گروهی، اگر نتوانند خود را با این دگرگونی ها همگام کنند، دچار ایستایی می شوند و بی گمان در آینده حضور کم رنگی خواهند داشت.

ایران، گردشگری، رسانه ها، آسیای جنوب باختری، خاورمیانه، یونسکو، راههای باستانی