CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

همگرایی فرهنگی برای صلح و دوستی از طریق گردشگری

عنوان مقاله: همگرایی فرهنگی برای صلح و دوستی از طریق گردشگری
شناسه ملی مقاله: ICOTS02_012
منتشر شده در دومین کنفرانس بین المللی گردشگری و معنویت در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:

محمد بهرام زاده - دکتری باستان شناسی؛ معاون پژوهشی بنیاد ایرانشناسی

خلاصه مقاله:
از پیدایش نخستین مناسبات انسانی در هزاره های گذشته، کهن ترین شکل گردشگری در قالب تعاملات متقابل انسانی برای رفع نیازهای گوناگون پدید آمده است. اگر میل بی حصر انسان برای یافتن مواهب بیشتر حیاتی را مهمترین دست آویز و بزرگترین بهانه برای آشنایی با دیگر اقالیم و فرهنگ ها بدانیم، بی شک موهبت هم زبانی و همدلی لازمه بی چون و چرای تعامل متقابل انسانها، و صلح و دوستی دستاورد بی چون و چرای آشنایی اقوام و ملل با یکدیگر است. معنویت از دست رفته ی دنیای امروز، معلول عوامل گوناگونی است که بی شک یکی از مهم ترین این عوامل، عدم شناخت کافی و مناسب اقوام و ملل مختلف از یکدیگر است. وجوه مشترک اخلاقی و فرهنگی در جوامع گوناگون که می توانند قالب مشترک صلح و دوستی را پدید آورند، در کنار نادیده ها و ناشنیده ها از میراث طبیعی، میراث فرهنگی ملموس و ناملموس، همه و همه پیام آور معنویت برخاسته از ذات پاک انسانها برای ساختن دنیایی به دور از جنگ و خونریزی هستند. پدیده ی مستقیم گردشگری از دیدگاه معنوی، نوع دوستی انسانهاست. تیوریها و بنیان فلسفی گردشگری با رویکرد صلح و دوستی و یا وصول به صلح و دوستی از طریق گردشگری، در وهله اول نیازمند گفت و گوی علمی بین صاحبنظران و نظریه پردازان می باشد؛ پس از آن، انطباق بین معیارهای معنوی موجود از منظر گردشگران دارای فرهنگ های مختلف دارای اهمیت است؛ سپس مولفه های پیوند دهنده انسانها، که صلح و دوستی را ترویج می نمایند از جایگاه مطالعاتی ویژه برخوردار می باشند. از یک سوی، همگرایی فرهنگی به عنوان اساس موضوعات معنوی فی مابین انسانها، موجب پدید آمدن مفاهیم مهمی می شوند که هر یک زیر مجموعه های اصل مهمی با نام صلح هستند؛ به عنوان مثال پدید آمدن تشکل های مردمی در جوامع محلی برای حل مسایل اجتماعی و یا بحران های سیاسی، نوعی همگرایی فرهنگی است که به عنوان یکی از اجزاء تشکیل دهنده صلح و یکی از اشکال توسعه پایدار در جوامع محلی آشکار می گردد. از سوی دیگر، کاهش نقاط تقابل بین اقوام و ملل که ماموریت مهم دولتهاست و یکی از اهداف الزام آور اقتصادی برای قرابت بیشتر مردمان جهان به شمار می رود می تواند به گفتمان صلح و دوستی از طریق هم فکر پنداری یاری برساند. ایجاد تسهیلات لازم برای گردشگری طبقات مختلف مردم زمینه ساز آشنایی جهانیان با فرهنگهای مختلف و در نهایت ایجاد همگرایی فرهنگی است

کلمات کلیدی:
گردشگری، معنویت، صلح و دوستی، همگرایی فرهنگی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/699477/