بررسی رابطه سرعت خزش فشاری و سرعت رهاسازی تنش در نانوکامپوزیت زمینه آلومینیم تقویت شده با نانوذرات کاربید سیلیسیم

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 620

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IMES11_078

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

Abstract:

در پژوهش حاضر کامپوزیت آلومینیم تقویت شده با 4 درصد حجمی نانوذرات کاربید سیلیسیم به روش آلیاژسازی مکانیکی تولید گردید و نمونه های نانوکامپوزیتی متخلخل با روش های مختلف تعیین خواص خزشی ( با مزیت زمان کوتاهتر انجام آزمون ) مورد مطالعه قرار گرفت. در آزمون های انجام شده با توجه به تعریف دو آزمون خزش فشاری و آزمون رهاسازی تنش ( خزش فرورونده ) عمق فرورونده به میزان 0/5 میلیمتر در نظر گرفته شد و سرعت رهاسازی تنش بررسی گردید. به منظور محاسبه رابطه موجود بین نرخ خزش فشاری و نرخ رهاسازی تنش نتایج موجود با استفاده از ضریب C به یکدیگر مربوط شده است. با توجه به نتایج تغییر عمق فرورونده و سرعت اعمال نیرو، تغییرات شدیدی در میزان ضریب مرتبط کننده سرعت خزش فشاری و سرعت رهاسازی تنش ایجاد نکرده است. به عنوان مثال در دو عمق 0/5mm و 0/8 و سرعت های (1/s)0/0017 و (s/1)0/00017 این ضریب در تنش فشاری 30MPa در گستره اعداد 820 و 609 و 903 تغییر نموده و در تنش 32/5 و گستره اعداد 1101 و 818 و 1212 تغییر نموده و در تنش 35MPa در گستره اعداد 420 و 435 و 471 تغییر نموده است. با توجه به نتایج، تغییرات ریزساختاری در نمونه های مختلف منجر به تغییرات کم ضریب C در دو عمق 0/5mm و 0/8mm شده است. همچنین با توجه به نتایج تغییرات عمق فرو رونده و سرعت اعمال نیرو پیش از رهاسازی تنش تاثیری در ضریب مرتبط کننده نرخ خزش فشاری و رهاسازی تنش نداشته و نرخ رهاسازی تنش همواره، بالاتر می باشد. مراجعی مبنی بر این نتایج وجود نداشته و این امر نشان دهنده ایده ای جدید در روش های ارزیابی خواص خزشی در نانوکامپوزیت ها می باشد.

Authors

یاسمن صابری کاخکی

دکتری، دانشکده مهندسی و علم مواد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران

سعید ناطق

استاد، دانشکده مهندسی و علم مواد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران

شمس الدین میردامادی

استاد، دانشکده مهندسی و علم مواد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران