سعید تقی رمضانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
ضیاء والفی - استادیار، دانشگاه صنعتی مالک اشتر

در این پژوهش از فرایند پاشش پلاسمایی و فرآیند پاشش سوخت اکسیژن سرعت بالا برای ایجاد لایه سد نفوذی اکسیژن بر روی لای سرامیکی استفاده شده است. اختلاف اساسی بین فرآیند پاشش پلاسمایی و HVOF، در درجه حرارت و سرعت ذرات است. پاشش پلاسمایی فرآیندی با درجه حرارت بالاتر و فرآیند HVOF، فرآیندی با درجه حرارت پایین تر است. آزمون اکسیداسیون دما بالا در دمای 900C انجام گرفت. مشخصه های ساختاری و فازی پوشش ها با استفاده از میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترون روبشی گسیل میدانی (FESEM) بررسی شدند. همچنین خواص اکسیداسیون دمای بالا پوشش های YSZ/Al2O3 که با روش پاشش پلاسمایی و پوشش YSZ/Al که با فرآیندهای پاشش پلاسمایی و پاشش شعله ای سوخت اکسیژن سرعت بالا لایه نشانی شدند مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که پوشش های حالا از فرآیند HVOF به واسطه ی استحکام چسبندگی بالا و تخلخل کمتر نفوذ اکسیژن را کمتر نفوذ اکسیژن را کمتر TGO یا مقاومت به اکسیداسیون بیشتر را در مقایس با پوشش های حاصل از کامپوزیت های لایه ای ایجاد شده با فرآیند APS را نتیجه می دهد.

پوشش سد حرارتی، پاشش پلاسمایی، HVOF ، سد نفوذی، اکسیداسیون دما بالا