سیستم های کنترل تلسکوپ و کاربرد آن در رویت هلال ماه

قبل از اختراع تلسکوپ، در نزدیکی قرن هفدهم ، نجوم بر مبنای مشاهده با چشم غیر مسلح پایه گذاری شده بود. در ابتدا مردم از محل ستاره ها و سیارات در آسمان نقشه تهیه می کردند. بعد از اختراع تلسکوپ در قرن هفدهم، انقلاب عظیمی در جهان بینی و ستاره شناسی رخ داد. هر چه تلسکوپ ها قویتر شدند، بشریت به دانش بیشتری از جهان اطراف خود دست یافت. با ساخت رصدخانه های مدرن زمینی و فضایی سیستم های کنترل تلسکوپ ابداع و به مرور بهبود یافتند. امروزه از این سیستم ها در تلسکوپ های آماتوری نیز استفاده می شود، که منجمان جهت عکاسی نجومی و حتی در زمینه رویت هلال ماه از آنها بهره می برند. اگر تلسکوپ دقیقا روی هلال ماه تنظیم شده باشد، گاهی اوقات با استفاده از تلسکوپ هم چشم قادر به دیدن هلال نازک ماه نیست. در این صورت از روش هایی که با استفاده از الگوریتم های پردازش تصویر، هلال ماه را در تصویر ظاهر می کنند استفاده می شود. عکس های ورودی را می توان با دوربین حتی در طول روز گرفت و سپس الگوریتم های پردازش تصویر را به منظور آشکارسازی هلال نازک ماه روی آنها اعمال نمود. استفاده از این روش ها در صورتی کارا خواهد بود که با احتمال زیاد مطمین باشیم ابزار رصدی به درستی هلال ماه را هدف قرار داده است. در این پژوهش، ابتدا به معرفی سیستم های کنترل تلسکوپ پرداخته و در ادامه ضمن بحث در مورد رویت هلال ماه و معرفی ابزار های رویت هلال، به بیان مشکلات و فعالیت هایی که توسط پژوهشگران رشته های کامپیوتر، برق و فیزیک انجام شده است، می پردازد.

Keywords:

رویت هلال , هلال ماه , تلسکوپ , دوربین دوچشمی , کنترل تلسکوپ