غزال موسوی نسب - دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران
لیلا سبزعلی جماعت - دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران
فرهاد گلستانی فرد - دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران
سیدمحسن محمودی سپهر - دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران

در پژوهش حاضر به بررسی نقش افزودنی ها در بدنه های حاوی الیاف سرامیکی جهت استفاده به عنوان راهگاه مذاب پرداخته شده است. در این راستا تغییرات خواص فیزیکی و مکانیکی نمونه ها با تغییر مقادیر سیلیس و نشاسته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعات مربوط به فلوکولاسیون دوغاب نشان داد که شرا یط بهینه فلوکولاسیون زمانی رخ می دهد که نسبت وزنی سیلیس به نشاسته در محدوده 3/6-3/1 باشد. دانسیته نمونه های خام و زینتر شده با افزا یش درصد نشاسته، افزا یش می یابد. به دلیل نقش موثر نشاسته به عنوان با یندر، استحکام خمشی نمونه های خام بیشتر از نمونه های زینتر شده است؛ ولی به طور کلی هم در نمونه های خام و هم در نمونه های ز ینتر شده، با افزا یش درصد نشاسته، استحکام افزا یش می یابد. در نمونه بهینه از نقطه نظر فلوکولاسیون، توده های فلوکوله شده سیلیس و نشاسته علاوه بر پوشش دهی سطح الیاف، به طور یکنواختی در فضای بین الیاف نیز قرار گرفته اند.

الیاف آلومینوسیلیکاتی، سیلیس کلوئیدی، نشاسته کاتیونی، فلوکولاسیون