رامین قایدی - دانشجوی دکتری، بخش مهندسی قدرت و کنترل، دانشگاه شیراز، ایران
فریدون شعبانی نیا - دانشیار، موسسه آموزش عالی الکترونیکی برخط، ایران

تجدید ساختار صنعت برق، نیاز به افزایش ظرفیت سیستم و پیشرفت فناوری ها به طور همزمان، پایه و اساس معرفی فناوری های جدیدی به نام تولیدات پراکنده می باشند. تولید پراکنده می تواند به عنوان تولید برق توسط مولدهای مقیاس کوچک که در سیستم های توزیع نصب می شوند، تعریف شود. از آنجایی که نفوذ واحدهای تولید پراکنده در سیستم های توزیع الکتریکی به دلیل افزایش تقاضا و نیاز به انرژی پاک و ارزان به طور مستمر در حال افزایش است، جایگذاری بهینه این واحدها به یک موضوع مهم تبدیل شده است. قرارگیری این تولیدات در شبکه های توزیع درصورتی که به طور صحیح و مطالعه شده انجام گیرد، به پایداری سیستم، افزایش قابلیت اطمینان، کاهش تلفات و کاهش هزینه نهایی تولید می انجامد. هدف این مقاله مروری بر تحقیقات انجام شده بر روی تولیدات پراکنده و جایگذاری بهینه آن ها در شبکه های توزیع از نقطه نظر الگوریتم های بهینه سازی، اهداف، متغیرهای تصمیم و قیود درنظر گرفته شده، است. این مقاله می تواند برای محققان و مهندسان در زمینه مرتبط مفید باشد.

تولیدات پراکنده، شبکه های توزیع، جایگذاری بهینه