مجید شریف نژاد سیویری - دانشجوی کارشناس ارشد، مهندسی مکانیک، گرایش طراحی کاربردی، موسسه آموزش عالی گیل، رودبار، ایران
غلام زارع پور - استادیار مهندسی مکانیک، دانشکده مکانیک، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

کنترل ارتعاشات سازه های هوافضا (مانند هواپیماها و موشک ها) و همچنین سازه هایی که در معرض جریانهای سیال قرار دارند (مانند توربین های بادی، زیردریایی ها و دکل های حفاری دریایی)، همواره یکی از چالش های طراحی این نوع سازه ها است. هدف این مقاله، کنترل ارتعاشات یک سازه یکسر درگیر (مانند بال یک هواپیما، پره یک توربین بادی یا دم ثابت یک بالگرد) و پایدارسازی رفتار ارتعاشی آن به کمک حسگرها و عملگرهای پیزوالکتریک است. عدم کنترل فعال این ارتعاشات که عمدتا توسط نیروهای آیرودینامیک تولید می شوند، می تواند منجر به تخریب یا کاهش عمر این نوع سازه ها شود. برای این منظور، از مدل تیر یکسر درگیر اویلر– برنولی به همراه لایه های پیزوالکتریک استفاده خواهیم کرد.

کنترل ارتعاشات، تیر یکسر درگیر، بار آیرودینامیک، حسگر و عملگر پیزوالکتریک