بررسی عنصر پیرنگ در داستان بردارکردن حسنک وزیر

داستان پردازی یکی از انواع ادبی است که از روزگاران کهن تاکنون، ارزش و اعتبار خودرا حفظ کرده است. هر چند که این مهم، درگذشته از زاویه ی فنون داستان نویسی، مورد ارزیابی قرار نگرفته و اغلب داستان های قدیمی در قالب روایت، قصه و حکایت ارایه می شده است و فاقد عناصر داستان به شیوه ی امروزی بوده اند.از میان آثار ادبی فارسی که همسنگ آثار بزرگ جهان می باشد، می توان به تاریخ بیهقی اشاره کرد، که از دیرباز به عنوان یک اثر بی بدیل ادبی – تاریخی در گنجینه ی ادب فارسی، خوش درخشیده است و شگفت اینکه، این اثر سترگ و کهن، کمابیش با روش داستان نویسی جدید و کاربردعناصر داستان، به ویژه عنصر پیرنگ نامانوس نیست. در این پژوهش سعی بر آن است که عنصر پیرنگ و چگونگی گسترش آن در داستان بردار کردن حسنک به عنوان یکی از ممتازترین داستان های این مجموعه در مجلد ششم، بررسی گرددوهنر بیهقی که قابلیت تطبیق با اصول داستان نویسی نوین را دارد ، نشان داده شود.

Keywords:

تاریخ بیهقی , داستان بر دار کردن حسنک , پیرنگ