تحلیل مضامین نمایشی، سینمایی بر دار کردن حسنک وزیر در تاریخ بیهقی

تصویرسازی، طیف وسیعی از معانی و مفاهیم را در حوضههای مختلف )عکس، فیلم،نقاشی، نگارگری و ... ( فرا ذهن میآورد؛ اما تصویرسازی در ادبیات با تصویرسازی در سینما متفاوت است و منظور از تصویر در این پژوهش، تصویرها و توصیفهای زنده و پویایی از شخصیتها، رویدادها و چشماندازهاست که قابلیت نمایشی، سینمایی دارند.ماجرای بر دار کردن حسنک وزیر، نوشته ابوالفضل بیهقی 385-470 از این دست نوشته هاست که بیهقی، با توصیفها و تصویرهای بدیع و هنری به مانند کارگردان و فیلمنامه نویسی زبردست عمل کرده و قدرت آفرینندگی خود را به نمایش گذاشته است، به طوری مخاطب را از زوایای گوناکون به کانون قدرت تصویرسازی نویسنده دعوت میکند. این پژوهش از منظر تصاویر و فنون سینمایی با رویکردی توصیفی- تحلیلی نگاشته شده است که پس از تعریف اصطلاحات سینمایی، تصاویر و توصیف های عناصر داستانی ماجرای حسنک وزیر که قابلیت نمایشی شدن دارند، با تکیه بر نمونههای آنها در متن مذکور مشخص شدهاست؛ یعنی: میزانسن، شخصیت و شخصیت پردازی، گفتگو، توالی زمان و مکان، نما )نزدیک، متوسط نزدیک، باز، خیلی باز( بازگشت به گذشته ونریشن، تعریف و تحلیل گردیده است

Keywords:

قابلیتهای نمایشی , سینمایی , حسنک وزیر , تاریخ بیهقی