حسین رمضانعلی زاده - استادیار، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی مواد و پلیمر، دانشگاه حکیم سبزواری

در این ژوهش، یک نانوکامپوزیتی پایه آلومینیمی تقویت شده با 10 درصد وزنی یک آلیاژ فلزی پیچیده از جنس Al3Mg2 خته شد. بدین منظور، ترکیب پودرهای اولیه شامل پودر خالص A1 و پودر A13Mg2 در یک آسیای گبوبه ای به مدت زمان های مختلف 0، 2، 5، 7، 10، 15 و 20 ساعت تحت آسیاکاری مکانیکی پر انرژی قرار گرفت. ترکیب فازی، اندازه کریستالیت و کرنش شبکه ای پودرهای نانوکامپوزیتی آسیا شده توسط آنالیز پراش اشعه ایکس XRD بررسی شد. تعیین فاز و مورفولوژی پودرهای آسیا شده به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی FESEM و میکروسکوپ الکترونی عبوری TEM مجهز به طیف سنجی پراش انرژی EDS انجام شد. نتایج نشان داد که با افازیش زمان آسیاکاری، اندازه کریستالیت پودرهای نانوکامپوزیتی کاهش و مرنش شبکه ای ذخیره شده شدیدا افزایش می یابد. همچنین، مطابق با نتایج حاصل از TEM، یک توزیع یکنواخت از ذرات A13Mg2 در زمینه A1 بعد از 15 ساعت آسیاکاری به دست می آید. از طرفی دیگر، کلوخه ای شدن پودرهای نانوکامپوزیتی به طور قابل توجهی بعد از آسیاکاری کاهش می یابد.

نانوکامپوزیت زمینه A1، آسیاکاری مکانیکی، ریزساختار، زمان آسیاکاری، اندازه کریستالیت، کرش شبکه ای