بررسی تاثیر اندازه ذرات فاز تقویت کننده کاربید سیلیسیوم براستحکام تسلیم کامپوزیت A17075-SiC

در این پژوهش تاثیر اندازه ذرات فاز تقویت کننده کاربید سیلیسیوم بر استحکام تسلیم کامپوزیت Al7075-SiC مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، ابتدا تعدادی ورق از آلیاژ آلومینیوم 7075 به ضخامت mm5 تهیه گردید. سپس بر روی ورق ها شیاری به عمق mm3/5 ایجاد شده و درون این شیارها با پودر SiC در مقیاس میکرو و نانو کاملا پر شد. در مرحله بعد با استفاده از فرآیند اصطحکاکی اغتشاشی کامپوزیت Al7075- SiC با سرعت چرخش ابزار rpm 800 و سرعت پیشروی mm/min20 تولید شد. سپس برای بررسی ریزساختار کامپوزیت Al7075- SiC از میکروسکوپ الکترونی روبشی و برای بررسی استحکام تسلیم این کامپوزیت از آزمایش کشش تک محوره استفاده گردید. با بررسی تصاویر میکروسکوپ الکترونی مشخص شد که ریزساختار کامپوزیت Al7075-TiC شامل یک زمینه فریتی به همراه مقداری رسوبات بین فلزی و پودرهای افزوده شده به درز جوش اتصال می باشد. همچنین نتایج آزمایش کشش تک محوره نشان داد که افزایش اندازه ذرات فاز تقویت کننده کاربید سیلیسیوم از حالت نانوذره به حالت میکروذره منجر به کاهش استحکام تسلیم در کامپوزیت Al7075-SiC می شود.

Keywords:

فرآیند اصطکاکی اغتشاشی , استحکام تسلیم , کامپوزیت Al7075-SiC , اندازه ذراتفاز تقویت کننده , کاربید سیلیسیوم