علی کمدارپور - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت، واحد رفسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، رفسنجان، ایران
لیلا شریفی - کارشناسی ارشد مدیریت، عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور، رفسنجان، ایران
مینا رمضانی - کارشناسی ارشد پژوهش و هنر، رفسنجان، ایران

در مدیریت معاصر مفهوم کیفیت زندگی کاری به موضوع اجتماعی عمده ای در سراسر دنیا مبدل شدهاست. در حالیکه در دهه های گذشته فقط بر زندگی غیر کاری تاکید می شد. طرفداران نظریه کیفیت زندگیکاری در جستجوی نظام های جدیدی برای کمک به کارکنان هستند تا آنها بتوانند بین زندگی کاری وزندگی شخصی خود تعادل برقرار کنند. کیفیت زندگی کاری به مفهوم داشتن نظارتی صحیح، شرایط کاریخوب، پرداخت و مزایای مطلوب و مهم تر از همه ایجاد فضای کار چالش گرانه، مشارکتی، و اقناع کنندهاست. یکی از عواقب عدم وجود کیفیت زندگی کاری افزایش استرس کارکنان است. اثرات مخرب استرس برزندگی فردی و اجتماعی کاملا مشهود بوده است و مدیران و مسیولین یکی از آسیب پذیرترین قشرها دربرابر استرس هستند. ارتقای بهداشت روانی محیط کار به عنوان یکی از مهمترین ابعاد توسعه و بهسازیمنابع انسانی به شمار می رود و برای پیشرفت و رشد کشور در همه زمینه ها ابتدا باید از نیروی انسانیسالم، متفکر و خلاق استفاده کرد، زیرا استفاده از نیروهای سالم جسمی و فکری در ادارات خدماتی،آموزشی و ... در بالا بردن سطح بهره وری تاثیر بسزایی دارد. استرس یک پدیده ی جهانی است و خصیصهاصلی آن اینست که تمامی ابعاد روانشناختی، خانوادگی و اجتماعی افراد آدمی را به میان می کشد. درماناسترس بر عهده ی متخصصان است و پیشگیری از آن بر عهده ی جامعه قرار دارد.

کیفیت زندگی کاری، استرس شغلی، کارمند