محمدامین کامرانی مهنی - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشگاه تهران
مهرانگیز جمشیدی - کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی، مشاور دبیرستان، آموزش و پرورش شهرستان کهنوج

مطالعه حاضر به بررسی رابطه بین اعتماد درون سازمانی و عدالت سازمانی ادراک شده در میانمدیران دبیرستان های شهرستان کهنوج پرداخته است. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی مدیراندبیرستانهای شهرستان کهنوج که تعداد آنها 110 نفر بود. در این پژوهش از روش نمونه گیری تمام-شماری استفاده شد، روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود، جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامهانجام گرفت. روایی و پایایی پرسشنامه ها در حد قابل قبولی محاسبه شد. جهت توصیف داده های جمع آوریشده از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد و جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزارSMARTPLS استفاده شده است. نتایج حاصل نشان داد شایستگی مدیران بر اعتماد سازمانی تاثیرنداشت. شایستگی مدیران بر اعتماد سازمانی از طریق متغیر میانجی عدالت سازمانی ادراک شده به طورغیرمستشیم تایر ندارد. مشارکت در تصمیم گیری بر اعتماد سازمانی تاثیر معنای داری ندارد. مشارکت درتصمیم گیری بر اعتماد سازمانی از طریق متغیر میانجی عدالت سازمانی ادراک شده به طور غیرمستقیم تاثیرندارد. بین اعتماد مبتنی بر شناخت و شایستگی های مدیران رابطه معناداری وجود داشت. بین اعتماد مبتنیبر تاثیر و شایستگی های مدیران رابطه معناداری وجود داشت. بین گرایش به اعتماد و شایستگی های مدیرانرابطه معناداری وجود داشت. بین اعتماد مبتنی بر شناخت و عدالت سازمانی ادراک شده رابطه معناداریوجود داشت. اعتماد مبتنی بر تایر و مشارکت در تصمیم گیری در بین مدیران رابطه معناداری وجود داشت.بین گرایش به اعتماد و مشارکت در تصمیم گیری در بین مدیران رابطه معناداری وجود داشت. و در نهایتپیشنهاداتی با توجه به یافته های تحقیق ارایه شد.

شایستگی مدیران، اعتماد سازمانی، عدالت سازمانی ادراش شده، مشارکت در تصمیم گیری