کاهش تلفات و افت ولتاژ سیستم قدرت به وسیله تکنیکMPPT بااستفاده از استراتژی نیوتون

امروزه تاکنون روش های بسیاری جهت استخراج حداکثر توان از سامانه تولید انرژی الکتریکی از نور خورشید ارایه شده است که در اکثر این روش ها به شرایط محیطی و عدم قطعیت های ساختاری که اصولا به صورت یک فرایند اتفاقی خارجی یا داخلی رخ می دهد توجه نشده است. در مقاله پیش رو، به ارایه یک روش کنترل اتفاقی مبتنی بر بهینه سازی با تقریب نیوتن پرداخته شده است که با وجود نامعینی اتفاقی در مدل و ساختار سامانه انرژی خورشیدی نظیر فرایندهای اتفاقی محیطی مانند تغیر تابش یا ناشی از عوامل داخلی مانند اصطهلاک سامانه و احتمال اتصالات پنل و کاهش کیفیت سلول ها و... می تواند بازده مطلوب داشته باشد. این روش با یکی از روش های بهینه سازی رایج به نام روش گرادیان مقایسه و کارایه آن در شبیه سازی-های مورد نظر نشان داده شده است. در این مقاله به جنبه اتفاقی مدل سازی صفحات خورشیدی و ارایه روش های کنترل مبتنی برکنترل فرایندهای اتفاقی جهت جذب حداکثر توان توسط سامانه سیستم های خورشیدی نیز پرداخته خواهد شد.

Keywords:

سلول های فتوولتاییک , لاگرانژ , روش نیوتون , MPPT