رباب محمدیان - گروه پرستاری، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران
شهرام پیری - گروه پرستاری، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران
فریده نیکنام - گروه پرستاری، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران
افسانه صدرحقیقی - گروه پرستاری، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران

مقدمه: دیابت نوعی بیماری مزمن است که میتواند باعث عوارض جدی درسیستم گردش خون ،سیستم عصبی ،کلیه ها،چشمها و پاها شود وبادرصد بالای مرگ ومیر همراه است. یکی از دلایل عدم موفقیت وعدم حصول نتایج درمانی مطلوب در بیماراندیابتی، کمبود مشارکت آنان در درمان دیابت است. در این باره ، آموزش خودمراقبتی دیابت عنصری کلیدی در پیشگیریودرمان دیابت است که دربهبود کیفیت زندگی وهم چنین کاهش هزینه ها موثر می باشد. به دلیل نیاز به شناسایی روندمطالعات مربوط به آموزش خود مراقبتی وکیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیابت ،انجام بررسی مروری ضروری به نظر می رسد.روش کار: این مقاله به مرور مطالعات 8 سال اخیر در رابطه با آموزش خودمراقبتی وکیفیت زندگی در مبتلایان به دیابت پرداخته است که ازطریق بانک های اطلاعاتی magiran ،iran dac ،ovid،cinahl, ،scopus،sid ،medline ،cochrane،pubmed،science direct با جستجوی کلید واژه های diabetic patients ،program self-care educational ،quality of life و معادل فارسی آنها انجام شد. یافته ها : مرور متون نشان داد که مطالعات کمی در زمینه بررسی اثر بخشی برنامه های آموزشی برکیفیت زندگی مبتلایانبه دیابت صورت گرفته است.یافته ها نشان داد که مبتلایان به دیابت کیفیت زندگی پایینی دارند ،در برخی مطالعات از روشهای مختلف آموزشی در تلاش برای بهبود پیامدهای بالینی این بیماران استفاده شده است و برخی نشان دهنده تاثیر مثبتبرنامه آموزش خود مراقبتی برکیفیت زندگی این بیماران بوده اند.بحث و نتیجه گیری :برای ارتقاء کیفیت زندگی دربیماران مبتلا به دیابت ،پرسنل سیستم های بهداشتی درمانی ازجملهپرستاران باید بر لزوم گسترش وحمایت از برنامه هایی که محتوی آن ها آموزش وپیگیری منظم خود مراقبتی درمبتلایاندیابتی است تمرکز بیشتری داشته باشند.

دیابت، کیفیت زندگی، آموزش خود مراقبتی