محیا قوچانی - کارشناسی ارشد معماری، مدرس دانشگاه پیام نور سمنان، سمنان، ایران
حسن حیدری - دانشجوی کارشناسی معماری، دانشگاه پیام نور سمنان، سمنان، ایران

پس از گذر از دوره صنعتی ورود رایانه، تغییر و تحولاتی در همه زمینه ها رخ داد. طبیعتا معماران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و این حضور به جریانهای وابسته به رایانه در معماری از جمله، معماری پارامتریک منجر شد. مسایل شهری دارای پیچیدگی بالایی میباشند و مجموعه ای از عوامل در شکل دهی به طرح شهری موثر هستند. حتی با در نظر گرفتن یک پارامتر، ذهن طراح اغلب توانایی سنجش تمامی عوامل تاثیرگذار بر آن پارامتر را به صورت همزمان ندارد. معماری پارامتریک در طراحی شهری، انعطافپذیر و بازگشتی بوده و در صورت بررسی پارامترها با توجه به بافت اطراف، فرم بدست آمده هماهنگ یا بافت موجود شکل خواهد گرفت. هدف از انجام این پژوهش، یافتن پاسخ به مسیله طراحی فضای شهری با رویکرد پارامتریک بوده است. دراین راستا براساس روش تحقیق توصیفی-تحلیلی، ابتدا مطالعاتی در زمینه فرآیند طراحی پارامتریک، الگوریتمهای موثر بر طراحی پارامتریک و نیز سیستمهای طراحی پارامتریک انجام شده است. در ادامه روشهای طراحی مبتنی بر محاسبات در معماری و طراحی شهری مانند گرامرهای شکلی و رویکرد پارامتریک در طراحی فضای شهری، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان میدهد در حالیکه در رویکرد سنتی به فضاهای شهری، توسعهها به صورت مشابه صورت میگیرد، رویکرد پارامتریک در پی یافتن پارامترهای موثر بر طراحی هر فضا می-باشد. در این رویکرد پارامترها از شرایط سایت اخذ میگردد و سپس در طراحی مورد استفاده قرار میگیرد. زمانی که مقادیر تغییر کند اشیاء و پیکربندی آنها به طور همزمان تغییر میکند.

کاربرد کامپیوتر، معماری پارامتریک، طراحی فضای شهری، الگوریتم طراحی