بابک شعبانی - کارشناس ارشد مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
حمیدرضا جشنانی - کارشناس ارشد مهندسی هوافضا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

سیستم بیوراکتور غشایی (MBR) از غشاهای ریزمنفذ برای جداسازی مواد جامد یا مایع استفاده میکند و شامل یک سیستم رشد چسبیده لجن فعال است. الگوهای بهره برداری از این فرآیند به دو صورت مستغرق و جریان عرضی می باشد. روش MBR ازلحاظ فرآیند به سه دسته بیوراکتورهای غشایی رایج (MBR)، بیوراکتورهای غشایی هوازی (MABR)، بیوراکتور غشایی استخراجی (EMBR) تقسیم میشود. ترکیب فرآیند بیوفیلم چسبیده با فرآیند لجن فعال، فرآیند MBBR میباشد. حامل بیوفیلمی قرارگرفته در این راکتورها ، توسط همزن یا تزریق هوا به صورت معلق درمی آید. ته نشینی اولیه، هوادهی، ته نشینی نهایی مراحل فرآیند این روش میباشند. درصد پرشدن آکنه، نوع جریان و اختلاط در راکتور فاکتورهای موثر درروش MBBR هستند. سیستم SBR نوعی روش لجن فعال است که به طورکلی شامل پنج مرحله اصلی پرشدن فاضلاب، واکنش، رسوب و تهنشینی،تخلیه فاضلاب خروجی و سکون میباشد. دو سیستم Cromaglass SBR و Fluidyne ISAM از انواع سیستمهای SBR میباشند. یک واحد تماس دهنده بیولوژیکی دوار (RBC) شامل یک مجموعه از دیسکهای بزرگ صاف یا شیاردار نزدیک به هم میباشد که بر روی یک میله افقی مشترک قرارگرفته اند کاملاو یا قسمتی در فاضلاب غوطه ور میباشند. در این روش از رشد چسبیده باکتری به صورت هوازی و یا بی هوازی استفاده میگردد. سرعت دورانی، نرخ بار هیدرولیکی و آلی و مشخصات بیوفیلم از پارامترهای موثر بر عملکرد RBC میباشند. مزایا، معایب و همچنین دامنه کاربرد هر یک از روشهای مذکور، در این پژوهش موردبررسی قرارگرفته است. نتایج این پژوهش در انتخاب فرآیند مناسب هر طرح با توجه به شرایط خاص منطقه ی طرح و شرایط مرزی مورداستفاده قرار میگیرد.

روشهای نوین تصفیه فاضلاب، MBR، MBBR، SBR، RBC