نقش فضاهای باز شهری در توسعه پایدار فرهنگی با محوریت احیا بافت تاریخی اصفهان

با پیشرفت های اخیر در زمینه پایداری فرهنگی و با توجه به اهمیت رو به رشد آن در بخش های اجتماعی، سیاسی، محیط زیست و حوزه های اقتصادی، اهمیت این موضوع در قدرت نفوذ خود بر مردم است. زیرا تصمیماتی که در چارچوب جامعه شکل میگیرد، به شدت تحت تاثیر اعتقادات مردم می باشد . از طرفی فضاهای باز شهری همواره، محلی برای برقراری تعامل افراد جامعه بوده است. و بدین ترتیب زمینه بروز باور ها و اندیشه ها را فراهم آورده،که فرهنگ را شکل می دهد. اما متاسفانه در سال های اخیر، محدودیت در شهر های بزرگ و کاهش سهم فضاهای باز شهری باعث کاهش محیط های زمینه ساز روابط فرهنگی شده است. از این رو در پژوهش پیش رو به روش تحلیلی _ توصیفی و با مرور منابک کتابخانه ای ابتدا به بررسییی عوامل تاثیر ذار بر توسعه ی پایدار فرهنگی پرداخته شده ا ست و در ادامه با برر سی نقش فضاهای باز شهری در جهت ارتقا تو سعه فرهنگی جوامع سعی در ارایه راهکارهایی در جهت افزایش نقش فضاهای باز شده است. و در نهایت با بررسی فضاهای باز شهری در بافت های تاریخی با محوریت شهر اصفهان به ارایه راهکار هایی در جهت احیا این فضاها در محله های تاریخی به منظور توسعه پایدار فرهنگی پرداخته شده است. از جمله این عوامل برای ارتقاء توسعه پایدار فرهنگی در فضاهای باز شهری ،میتوان به طراحی فضاهایی ا شاره کرد که به گونه ای باشد که زمینه ساز یکسان سازی تمام اقشار استفاده کننده شود و بتواند در طول ادوار خاطرات جمعی را شکل دهد.

Keywords:

توسعه پایدار , توسعه پایدار فرهنگی , فضاهای باز , میدان