صفیه سادات مسافر - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری داخلی، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی دانش پژوهان پیشرو

با ورود اسلام به ایران و در پی در هم ریختن نظام طبقاتی پیشین که تحصیل و آموزش را به طبقات خاصی محدود می کرد،امکان تحصیل برای همگان فراهم شد. علاوه برآن تاکید تعالیم وحیانی قرآن کریم و سیره عملی پیامبر اکرم(ص)و امامان(ع) که آموختن را توصیه و تکریم میکردند و نیز همه امرای مسلمان که به طرق مختلف به علم و عالمان توجه نشان می دادند سبب گسترش فضای آموزشی گردید. با گذشت زمان و بعد از اختصاص یافتن مکانهایی برای آموزش ، در نهایت مدارس به عنوان مکان اصلی آموزش شناخته شدند. این پژوهش سعی بر آن دارد تا با ترکیبی از روشهای تاریخی- توصیفی و استفاده از منابع کتابخانه ای و اسنادی، به شناخت مفهوم آموزش در دوره های مختلف پرداخته و چگونگی تاثیر آن بر معماری مدارس دوره معاصر را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. بعد از آشنایی با تحولات مدارس در هر دوره، به علت دوران درخشان مدرسه سازی در دوره صفوی، مدارس اصفهان در دوره صفوی به عنوان نمونه موردی تحلیل شده اند. یافته های تحقیق نشان می دهد که نه تنها مفهوم آموزش و شیوه های آموزشی در طول دوره های مورد مطالعه تغییراتی داشته است بلکه این تغییرات در مفهوم آموزش باعث به وجود آمدن تغییرات در کالبد و معماری مدارس شده است.

معماری اسلامی، مدارس اسلامی، دوره صفوی