شکوفه ظاهری - دانش آموخته کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران
سیده مرضیه طباییان - استاد یار، عضو هییت علمی تمام وقت دانشگاه آزاد اسلامی واحد هرند، اصفهان، ایران
حسن طاهری - دانش آموخته کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردستان،اصفهان،ایران

مسکن بیش از یک سرپناه صرفاکالبدی است که کودک به عنوان اولین مکان زیستی از بدو تولد، آن را تجربه می کند. لذاکیفیت مسکن به لحاظ فراهم آوردن شرایط آرامش و آسایش انسان در رشد روانی، خلاقیت و شکل گیری رفتارهای اجتماعی وی اهمیت فوق العاده ای دارد. طرح مسکن مهر که از برنامه های دولت دهم در راستای خانه دار شدن قشر کم درآمد جامعه پی ریزی شده، کمتر توجهی به نیازهای روانی کودک در طراحی این واحدها ننموده است. این پژوهش برای نخستین بار به بررسی اثرات منفی زندگی در مسکن حداقل(با تاکید بر طرح مسکن مهر) بر کودکان پرداخته و هدف آن بررسی برخی از مشکلات زندگی کودک در خانه های مسکن مهر، بررسی کیفیت طراحی این خانه ها وارایه ی راهکارهایی جهت بهبود کیفیت آن ها می باشد. در این مقاله با استفاده از منابع کتابخانه ای و پژوهش میدانی، تهیه پرسشنامه و مصاحبه با ساکنین و تحلیل نتایج آن با روش وزن دهی شاخص ها، به مطالعه ی مجموعه مسکن مهر شاهین شهرپرداخته و به ارایه ی راهکارهایی نظیر اختصاص فضای بازی کودک در محوطه، طراحی انعطاف پذیر واحدها جهت ایجاد تنوع محیطی، استفاده از رنگ های شاد و مورد علاقه ی کودکان در واحدها، استفاده از خطوط منحنی در طراحی، اختصاص یک سالن عمومی در محوطه برای تحقق نیاز کودک به جست و خیز و تعامل با همسالان و ... انجامیده است. نتایج چنین تحقیقی می تواند در تدوین اصول و ضوابط طراحی مجموعه های مسکونی مهر تازه احداث به کاررود.

روانشناسی محیط، حریم خصوصی، مسکن حداقل، مسکن مهر، بهبود کیفیت طراحی