مدل سازی حذف رنگ آزو DR80 از فاضلاب سنتتیک توسط فرایند فنتون هتورژن با استفاده از روش سطح پاسخ

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 567

This Paper With 25 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCSDUS07_249

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

Abstract:

مقدمه: ورود رنگ از صنایع نساجی به منابع آبی یک از عوامل آلوده کننده آب در سراسر دنیا به ﴰار میآید. رنگهای آزو ﲞش عمده ای از ترکیبات رنگی موجود در فاضلاب صنایع نساجی را به خود اختصاص میدهند. این ترکیبات سرطان زا و جهش زا بوده و اثرات نامطلوبی بر ﳏیط زیست برجای میگذارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارایی فرایند شبه فنتون هﱰوژن تشدید یافته با اولﱰاسونیک در حذف رنگ DR80 از فاضلاب سنتتیک صورت گرفت. روش: این پژوهش در مقیاس آزمایشگاهی و در راکتور ناپیوسته اﳒام شد. فاضلاب سنتتیک از اﳓلال رنگ آزو DR80 در آب دوبار تقطﲑ حاصل شد و منبع آهن مورد نیاز از ژیوتیت ساخته شد. سپس القای امواج الﱰاسونیک بر کارایی فرایند شبه فنتون هﱰوژن در حذف رنگ بررسی شد. تاثﲑ غلظت اولیه رنگ، دز پراکسید هیدروژن و ژیوتیت، pHﳏلول و زمان ﲤاس در حذف رنگ بررسی شد. سپس با استفاده از روش سطح پاسخ، فرایند حذف رنگ مدلسازی شد. نتایج: نتایج نشان داد که با افزایش pH ﳕونه از 3 به 5 راندمان حذف رنگ DR80 افزایش مییابد. علاوه بر این با افزایش زمان ﲤاس، راندمان حذف رنگ افزایش داشت درحالیکه با افزایش غلظت اولیه رنگ DR80 راندمان حذف کاهش یافت. بیشترین کارایی فرایند شبه فنتون هﱰوژن تشدید یافته با اولﱰاسونیک در pH ﳏلول برابر 5، دوز ژیوتیت mg/L 1/0، دز پراکسید هیدروژن برابرmg/L1 و زمان ﲤاس 20 دقیقه به دست آمد. بر اساس نتایج حاصله، القای امواج اولﱰاسونیک باعث تشدید کارایی فرایند شبه فنتون در حذف رنگ DR80 شد.

Authors

علی فاتحی زاده

گروه مهندسی بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

انسیه طاهری

گروه مهندسی بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

نسیم رفیعی

گروه مهندسی بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

نازنین مرادی

گروه مهندسی بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران