غلامرضا گلپسند - گروه عمران، موسسه عالی غیرانتفاعی سراج، تبریز
احسان شهلایی - گروه عمران، موسسه عالی غیرانتفاعی سراج، تبریز

از آنجایی که عموما میانقابها به عنوان اعضای غیر سازه ای مورد توجهند اغلب، مهندسان سازه آنها را نادیده میگیرند. از طرفی آیین نامه های طراحی نیز ضوابطی را برای سازههای که در آنها میانقاب وجود دارد در نظر گرفته اند. اما مشکل زمانی بوجود می آید که طراحان سازه در اکثر مواقع سازه ها را بر اساس عدم وجود میانقاب در نظر گرفته و طراحی مینمایند؛ ولی در عمل و هنگام اجرای سازه ها، دیوارها به قابها چسبیده و اثرات میانقاب به سازه اعمال میگردد. برای بررسی اثرات میانقابها در پاسخ های لرزه ای سازه های بتنی با قابهای خمشی، سازه های بتنی با تعداد طبقات مختلف طبقه در نرم افزارSap2000 مدلسازی شده است. نتایج نشان می دهندکه، وجود میانقابهای پیرامونی در سازه های بتنی، باعث میگردد که، ظرفیت سازه تا حدود 15 الی 20 درصد افزایش یابد. این در حالی است که میانقابها باعث افزایش آسیب دیده گی پای ستونها شده و مقدار نیروی برشی ستونها را در یک ارتفاع کوچک بعنوان ستون کوتاه افزایش میدهند. بنابراین میتوان گفت، در حالت وجود میانقاب احتمال وجود ستون کوتاه افزایش مییابد. از طرفی میانقاب باعث کاهش شکل پذیری سازه های بتنی در حدود 30 درصد گردیده و مقدار تغییر مکان جانبی آنها را در محدوده ی غیرخطی کاهش میدهد

اعضای غیر سازه ای، میانقاب، قاب خمشی، شکل پذیری