بررسی تأثیر الیاف های مختلف بر روی خصوصیات مکانیکی بتن خودمتراکم سبک

یکی از مشکلات مهم در طراحی و اجرای ساختمانها بخصوص در ساختمانهای مرتفع و پل ها وزن مرده قابل توجه به کار رفته در آنهاست. لذا استفاده از بتن سبک باعث کاهش وزن قابل توجهی در این سازه ها می گردد. از سویی دیگر نیاز به تراکم مناسب و جا به جایی آسان بتن در سازه های با آرماتور بندی حجیم منجر به رشد و توسعه بتن خود متراکم سبک شده است. از آنجاییکه بتن خود متراکم سبک مانند بتن معمولی ترد و شکننده می باشد لذا برای رفع این مشکل می توان از الیاف های مختلفی در این نوع بتن استفاده نمود، تا با ایجاد شرایط یکنواختی ، بر خاصیت شکل پذیری بتن بیفزاید و خصوصیات مکانیکی آن را تا حدی بهبود بخشد. لذا در این تحقیق، پس از یافتن طرح اختلاط مناسب، تاثیر الیاف های فولادی و پلی پروپیلین بر خواص مهندسی بتن سبک خودمتراکم شامل خصوصیات بتن تازه و سخت شده نظیر مقاومت های فشاری، کششی، خمشی و مدول الاستیسیته با نسبت های 125/0 ،25/0 و5/0 درصد حجمی الیاف بررسی شده است. نتایج این تحقیق بیان می کند که الیاف بر خصوصیات بتن تازه سبک خود متراکم مخصوصا برخواص اسلامپ روانی و خاصیت عبور پذیری تا ثیر منفی می گذارد واین تا ثیر منفی برای الیاف پلی پروپیلین بیشتر از الیاف فولادی است. در مورد نتایج آزمایشهای بتن سخت شده نیز می توان گفت که اضافه کردن الیاف فولادی تاثیر نسبتا بیشتری نسبت به الیاف پلی پروپیلین در خصوصیات مکانیکی بتن سبک خود متراکم دارد.

Keywords:

الیاف پلی پروپیلین و فولادی , بتن سبک خودمتراکم , مقاومت فشاری , مقاومت کششی , مدول الاستیسیته