بنت الهدی اصل روستا - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشگاه تهران
امید بزرگ حداد - استادیار، گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشگاه تهران

افزایش جمعیت و روند رو به رشد آن، محدودیت منابع آب قابل بهره برداری و هزینه بر بودن توسعه طرح های جدید منابع آب، مدیران و بهره برداران از منابع آب را ناگزیر می کند با اتخاذ سیاست های بهینه در بهره برداری از منابع آب موجود به خصوص مخازن سدها، از بروز مساله بحران آب جلوگیری به عمل آورند. یکی از سیاست های بهره برداری از مخزن قاعده جیره بندی است که در آن با در نظر گرفتن میزان کمبود قابل قبولی در یک دوره طولانی مدت، از وقوع کمبود یکباره و شدید جلوگیری به عمل می آید. در این تحقیق سیاست جیره بندی سه نقطه ای بر اساس استخراج منحنی های فرمان به صورت تابعی از حجم آب موجود در مخزن و بر اساس یک دوره 38 ساله از سری زمانی آورد مخزن کارون 4 اتخاذ شده است. با توجه به وجود پیچیدگی هایی در مدل مورد استفاده که منجر می شود حل آن از توان الگوریتم های معمول خارج گردد، مدل برنامه ریزی غیر خطی رگرسیونی (NLPR) برای حل آن پیشنهاد و استفاده شده است. NLPR، مدلی است که اساس آن روش (NLP) بوده و برای استخراج منحنی فرمان به روش جیره بندی سه نقطه ای مورد استفاده قرار گرفته است. در ادامه این منحنی های فرمان با سیاست های استخراج شده از روش بهره برداری بهینه بلند مدت و منحنی های فرمان استخراج شده به روش سیاست بهره برداری استاندارد (SOP)، مقایسه شده اند. نتایج بیانگر اعتبار بیشتر سیاست استخراج شده به روش بهره برداری بهینه بلند مدت از جیره بندی سه نقطه ای و جیره بندی سه نقطه ای از SOP است. سپس این منحنی ها برای یک سال آماری خشک آزمون شده اند که نتایج آن تاییدی بر قابلیت سیاست جیره بندی استخراج شده می باشد.

بهره برداری، مخزن، جیره بندی سه نقطه ای