شهاب عباس زاده - دانشیار گروه معماری دانشکده معماری وشهرسازی دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
عادله روحانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

در سومین سطح از هرم سلسله مراتب نیازهای آبراهام مازلو 1، به نیاز تعلق خاطر داشتن یا نیازهای اجتماعی میرسیم. انسان موجودی اجتماعی بوده و ارتباط و تعامل اجتماعی از نیازهای اساسی اوست. غالبا انسان در تعامل با دیگران است که توانایی های خود را میشناسد، به خلق معانی می پردازد و هویت خود را می سازد. در قرن بیستم در شهرسازی غرب مفهومی بنام Neighborhood Units ایجاد شده که از آن به معنای واحد همسایگی یا محله تعبیر می شود و مدعی است یکی از اصول آن اهمیت به مفهوم تعاملات اجتماعی میباشد. از طرفی محلات مسکونی ایرانی، اصلی ترین اجزا و عناصر کالبدی، فضایی و اجتماعی شهر ایرانی-اسلامی بوده که تعاملات اجتماعی در آن جایگاه ویژه ای داشته است. این پژوهش برآن است که ویژگی های هر دو مفهوم محله در ایران و غرب را برشمرده و در نهایت به مقایسه هر دو از دیدگاه تعاملات اجتماعی بپردازد

تعاملات اجتماعی، محله مسکونی، واحد همسایگی، ایرانی-اسلامی، شهرسازی غرب