بررسی تاثیر سبک دیکانستراکشن بر معماری ایران: مقایسه تطبیقی آثار مطرح به سبک دیکانستراکشن در جهان با آثار این سبک در ایران

دیکانستراکشن یا ساختار شکنی برای اولین بار در دهه های 60و70 توسط فیلسوف فرانسوی، ژاک دریدا در عرصه فلسفه و ادبیات مطرح شد. سپس ساختار شکنی در معماری، در اقساء نقاط جهان دیده شد و به طبع آن در ایران نیز در دهه 1370 این سبک با کیفیتی متفاوت مطرح گردید. پژوهش حاضر مطالعه ای تحلیلی است که در دو بخش تنظیم شده است. در بخش اول آشنایی با فلسفه و مبانی نظری دیکانستراکشن به طور مختصر بیان شده، در بخش دوم به مقایسه تطبیقی آثار مطرح به سبک دیکانستراکشن در جهان با آثار این سبک در ایران پرداخته می شود که این بررسی خود در 6 بخش حجم پلان، نما، زمینه و سایت، طراحی داخلی و فلسفه صورت می گیرد که نتایج تحقیق نشان می دهد دیکانستراکشن در معماری غرب در تمام ابعاد یک بنا تاثیرگذار بوده است و این موضوع در ایران تنها در یک بعد ساختمان مورد توجه واقع شده است.

Keywords:

دیکانستراکشن , ساختارشکنی , معماری , معماری ایرانی