بررسی آزمایشگاهی تاثیر آبشکن بر کاهش آب شستگی دماغه تکیه-گاه پل

هنگامی که سازه ای در بستر رودخانه قرار می گیرد تغییراتی را در جریان رودخانه اعمال می کند و معمولاً منجر به ایجاد آبشستگی خواهد شد. تعیین عمق آبشستگی از این بابت دارای اهمیت است که اولا بیانگر میزان پتانسیل تخریب جریان در اطراف سازه بوده و ثانیاً در طراحی ابعاد فونداسیون سازه هایی که در مسیر جریان آب قرار دارند نقش مهمی را ایفا می کند. هدف اصلی این تحقیق بررسی آبشستگی پایه های کناری پل و تأثیر آبشکن در دو ساحل سیلاب دشت کانال مرکب بر کاهش میزان آبشستگی اطراف پایه پل می باشد. یک مدل آزمایشگاهی در فلومی به عرض 5/1 متر و طول 10 متر که دارای سیلاب دشت در دو طرف کانال اصلی است تحقیقاتی بر روی میزان آبشستگی اطراف دماغه های جانبی پل انجام شده است. با استفاده از روابط هیدرولیکی موجود و آنالیز ابعادی داده ها سعی شده تا تاثیر آبشکن بر کاهش میزان آبشستگی دماغه ها به صورت رابطه ای بیان شود. این تحقیق در سه دبی با 5 زاویه آبشکن در دو فاصله مختلف انجام شده است. در این بررسی آبشستگی دماغه ها در دو حالت بدون آبشکن و با آبشکن نیز در زوایای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است.

Keywords:

آبشستگی , دماغه پل , آبشکن , کانال مرکب