پویا هادوی سیاه بومی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی عمران، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
مصطفی خانزادی - دانشیار گروه سازه، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

در حوزه ی ساخت، پیمانکاران غالبا با پروژه هایی منحصربه فرد مواجه هستند. رویکردهای مبتنی بر روش مسیر بحرانی به دلیل عدم توانایی در مدل کردن تکرار فعالیت ها، ناتوانی برای درنظرگرفتن اثر متقابل منابع و عدم توانایی در تعریف محدودیت های اجرایی، روش مناسبی برای زمان بندی پروژه های پیچیده نیستند. همچنین ابزارهای موجود برای برنامه ریزی پروژه، امکان استفاده از اطلاعات و تحلیل مناسب آنها را در زمانبندی فراهم نمیکنند. حتی اگر تحلیل های انجام شده محدود به زمان و هزینه باشد، برنامه ریزی به روش دستی با ابزارهای رایج، بار سنگینی را بر دوش عوامل پروژه خواهد گذاشت. در این پژوهش، روشی مبتنی بر شبیه سازی محدودیت محور برای زمانبندی پروژه معرفی خواهد شد. در این روش، محدودیت هایی برای شروع هر فعالیت تعریف شده، سپس فعالیتها بر حسب اولویت بالاتر انتخاب شده و در بهترین زمان ممکن که تمام محدودیتها را ارضا کند، آغاز میشوند. چارچوب معرفیشده، علاوه بر تهیه ی برنامه ی زمان-بندی پروژه، به روزرسانی آن را نیز تسهیل میکند. در این مقاله، پس از مروری بر پژوهش های گذشته و معرفی روش مدل-سازی، قابلیت های چارچوب ارایه شده در قالب یک مطالعه ی موردی بررسی خواهد شد

زمانبندی پروژه، شبیه سازی محدودیت محور، مدیریت منابع، برنامه ریزی پروژه