بررسی تجارب بین المللی در سیاست گذاری توسعه شبکه دوچرخه سواری در بافت های تاریخی

حمل و نقل عنصری مهم، تعیین کننده و تاثیرگذار در تمام شیونات یک شهر است. بنابراین زیر سیستم حمل و نقل شهری در متن سیستم کلی شهر دارای ارتباطات و تاثیر و تاثرهای بسیار گسترده و پیچیده با زیر سیستم های دیگر و بالطبع با سیستم کلی شهر میباشد. از این رو اصلاح و بهینه سازی سیستم حمل و نقل بشرطی که تا حد امکان با نگاه سیستمی و با توجه به همین ارتباطات و تعاملات باشد، منجر به نتایج مناسب در سیستم کلی شهر خواهد شد. از طرفی سیستم حمل و نقل دوچرخه به عنوان یکی از زیرسیستم های حمل و نقل شهری، با مزایایی منحصر به فرد نظیر ارزانی، تاثیر کمتر از ترافیک وسایل نقلیه موتوری و حفظ محیط زیست، منابع طبیعی و انرژی بیش از پیش به عنوان مکمل سایر مودهای حمل و نقل شهری مورد توجه قرار گرفته است. از طرفی لزوم بررسی و الگو قرار دادن تجارب موفق بین المللی در پروژه هایی که به تازگی قرار به آغاز آنها وجود دارد از اهمیت بالایی برخوردار است تا با استفاده از تجارب آنها از اشتباهاتشان درس گرفت و بر نقاط قوتشان پای فشرد. از اینرو پژوهش حاضر بر آن است تا با استفاده از روش تحقیق توصیفی تحلیلی و شیوه های تحقیق مرور متون، منابع و اسناد تصویری به بررسی و تحلیل تجربیات و سیاستهای پروژه های مختلف بینالمللی دوچرخهسواری بپردازد تا از این طریق زمینه لازم برای ارایه سیاستها و راهبردهای بومی با توجه به شرایط سیستم های حمل و نقل شهری و حمل و نقل دوچرخه در ایران فراهم آید. همچنین در این تحقیق و به منظور پیشبرد پژوهش، سیستم حمل و نقل دوچرخه، ویژگی های بافت های تاریخی، راهبردهای حمل و نقل روش های مداخله در بافت های تاریخی شهرها، تجارب جهانی حمل و نقل در بافتهای تاریخی و تجربیات و سیاست های پروژه های مختلف بینالمللی دوچرخه سواری بررسی شده است.

Keywords:

دوچرخه , دوچرخه سواری , حمل و نقل پایدار شهری , بافت های تاریخی , سیاست های کلان