تبیین شاخصه های طرح باغ مدرسه مبتنی بر بهره وری فضاهای آموزشی

در پی تحولات صورت گرفته در ارتباط با طبیعت و روشن شدن نقش مهم آن در زندگی افراد و در جهت مقابله با مشکلات محیطی بوجود آمده در عصر مدرنیته و در راستای حرکت جامعه به سمت توسعه پایدار، تدابیر جدیدی جهت آشتی دوباره انسان و طبیعت توسط کارشناسان و دست اندرکاران اندیشیده شده است. از جمله روش مشارکتی که در آن، ابتدا فرد در مورد موضوع طبیعت، تغییر معرفت می یابد و نسبت به آن تمایل پیدا میکند و پس از مدتی، رفتار خود را تغییر می دهد. با گذشت زمان، رفتار گروهی نیز در جهت رفتار مطلوب تغییر میپذیرد. با توجه به اینکه کودکان و نوجوانان شکل دهنده نسل آینده جوامع هستند برای دستیابی جامعه به اهداف ذکر شده توجه به آموزش و ایجاد تغییر در شیوه نگرش آنها اهمیت فراوان دارد. امروزه طراحی و ایجاد باغ- مدرسه ها یکی از بهترین روش هایی است که می تواند از طریق مشارکت دانش آموزان در فعالیت هایی در فضای باز،دیدگاه جدیدی در آنها در رابطه با طبیعت و انسان و ارتباط این دو، بوجود آورد. این مقاله پس از بیان ضرورت ارتباط با طبیعت در دنیای امروز، با مرور پژوهش های انجام گرفته به تجزیه وتحلیل ارتباط مثبت بین طبیعت وعملکرد دانش آموزان می پردازد و در ادامه به دنبال راهی برای پر کردن خلا موجود از طریق معماری،با اشاره به سامانه گذشته معماری ایران،و طرح باغ حیاط ،حضور باغ را به عنوان بخشی از طبیعت در کالبد آموزشی معاصر مورد تاکید قرار می دهد. روش تحقیق در زمینه طراحی مجتمع آموزشی با رویکرد باغ- مدرسه بیشتر به صورت غیر آزمایشی توصیفی ارایه شده است.

Keywords:

باغ- مدرسه , طبیعت , عملکرد دانش آموزان , آموزش , مهارت