احمد جمشیدی زنجانی - استادیار دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی، بخش معدن، ایران
مهدی بابایی - گروه عمران ، دانشکده عمران ، موسسه آموزش عالی علاءالدوله سمنانی، گرمسار، ایران

کیفیت آب های مصرفی برای شرب و کشاورزی نه تنها در کشورهای صنعتی بلکه در کشورهای در حال توسعه نیز بعنوان یک مسیله بسیار مهم مطرح است. در تحقیق حاضر کیفیت آبخوان هشتگرد مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از داده های کیفی برداشت شده از 19 حلقه چاه پیزومتری توسط شرکت آب منطقه ای استان البرز مقادیر پارامترهای کیفی گوناگون هر چاه بررسی شد. سپس به کمک روش کریجینگ، پهنه بندی کیفی انجام گردید که نتایج نشان داد که قسمت های شمال و مرکزی دشت، وضعیت مناسب تری نسبت به قسمت های جنوب و جنوب غربی دارد. در بررسی نتایج کیفی آبخوان نشان داد که در چاه زمردیه میزان غلظت کلر به مقدار 1167/95 میلیگرم بر لیتر TDS به مقدار 2798 میلیگرم بر لیتر بیش از حد مجاز استاندارد آب آشامیدنی می باشد. همچنین با روش طبقه بندی شولر مشخص شد که بیشتر سطح آبخوان به لحاظ آب شرب، در وضعیت خوبی قرار دارد. در طبقه بندی آب برای مصارف کشاورزی با استفاده از روش ویلکوکس نشان داد 78/95%در کلاس C2S1 15/795 در کلاس C3S1 و 5/265در کلاس C4S2 قرار دارند و برای مصارف کشاورزی مناسب می باشند

آبخوان دشت هشتگرد، پهنه بندی کیفی، شولر، ویلکوکس، پایپر