بررسی تاثیر الهام گرفتن از طبیعت، درمعماری بومی منطقه ای با توجه به نمونه موردی ابر درختان باغ خلیج سنگاپور

طبیعت به عنوان منبع الهام بر اساس مشاهدات و تجربه های مطالعاتی خاص اصول زیستی یا بوم شناختی شکل می گیرد و تنها موفقیت آمیز بودن آن مبتنی بر رعایت اصول موجود درون طبیعت است، اما در خیلی ازمواقع نتیجه الهام از طبیعت، در مقایسه با عملکرد مشابه ساختارهای مورد الهام قرار گرفته بسیار متفاوت است. در فرآیند تقلید از طبیعت، طراحان مسایل و مشکلاتی را در زندگی موجودات و انسان ها تشخیص می دهند و برای دستیابی به راهکارهای آن به دنیای طبیعت نگاه میکنند، سپس به کمک زیست شناسان بررسی می شود که چگونه به مسایل مشابه مسایل موجود پاسخ گفته است و در مرحله نهایی، تجزیه و تحلیل کردن این راه حل طبیعی ، منجر به حل مسیله خواهد شد. نتایج نشان می دهد که ساختارهای زنده در دو سطح ارگانیسم و اکوسیستم دارای سیستم های پیچیده و متقابلی هستند که شناخت آنها برای معماران به منظور دستیابی به یک الگوی مناسب بوم سازگار لازم است.در این راه با استفاده از مطالعه پژوهشها و مشاهدات انجام گرفته تاکنون در این حوزه، به تحلیل و بررسی ویژگی های ساختارهای طبیعی تاثیر گذار در حوزه معماری پرداخته خواهد شد.در نظر گرفتن مطالعه و برسی طبیعت به عنوان یک فرآیند که منجر به تولید یک اثر بدیع معمارانه در نوع خود می گردد، از نکات مورد توجه دیگر در این تحقیق است. روش این پزوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای بوده و رویکرد تحلیلی، توصیفی دارد. نتایج به دست آمده از این پژوهش یا هدف ارایه راهکاری روشن جهت طراحی، الهام و تقلید درست از طبیعت می پردازد

Keywords:

الگو پذیری , طبیعت , تقلید , معماری زیست مبنا , بایومیمیکری