پریسا حقیقی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشکده هنر و معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
کیانوش ذاکر حقیقی - دانشیار گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران

سرزندگی از مهم ترین کیفیت های سازنده فضای شهری است که در آراء بسیاری از نظریه پردازان مسایل شهری از جمله کوین لینچ و جین جیکوبز مورد توجه بوده است. حصول این کیفیت در فضا زمینه حضور و فعالیت استفاده کنندگان از فضا را فراهم میآورد. از دیگر سو، خیابان به عنوان مهمترین فضای شهری که بیشترین سهم را در حیات اجتماعی شهر و شهروندان دارد . امروزه خیابان ها تحت تاثیر حضور فزاینده اتومبیل پاسخگوی نیازهای استفاده کنندگان از فضا بویژه عابرین پیاده نبوده و به فضایی بی روح، پر تنش و ناکارامد در زمینه برقراری تعاملات اجتماعی تبدیل گردیده است .این در حالی است که سرزندگی شهری، عاملی کلیدی در ارزیابی یک فضای شهری به عنوان فضایی موفق است. روش تحقیق تحلیل محتوا و نوع آن توصیفی-تحلیلی است. نتایج تحقیق نشان می دهد سخن گفتن از سرزندگی شهری سخن گفتن از ارتقای کیفیت زندگی شهروندان است و لاجرم به کلیه ی ابعاد حیات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و کالبدی نظام شهری مرتبط است. بدیهی است که هیچ رشته و حرفه ای به تنهایی توانایی یا ادعای داشتن دانش و مهارت کافی برای آفرینش چنین پدیده ای را ندارد، هر یک از رشته ها و حرفه های دخیل در توسعه ی شهری می توانند و باید سهم خود را در این فرآیند مشارکتی و میان رشته ای ادا کنند. در این میان دانش طراحی شهری به واسطه ی خصلت کیفیت گرا، میان رشته ای و اساسا بنا به فلسفه ی وجودی اش می تواند چارچوب لازم را برای همکاری و هماهنگی متخصصان حوزه های علمی و هنری گوناگون فراهم آورد و آنها را در آفرینش محیط های شهری سرزنده کمک کند

سرزندگی، خیابان شهری، خیابان انقلاب تهران، تحلیل محتوا