محمدجواد جمشیدی - عضو هیات علمی دانشگاه رازی

مدیریت زنجیره ی تامین سبز عموما شامل فعالیت هایی می شود که توسط سازمان ها برای کمینه سازی اثرات محیطی فعالیت های تولیدی به انجام می رسد. هر نوع استراتژی که در زنجیره ی تامین اتخاذ می شود، بطور مستقیم یا غیر مستقیم دارای اثرات اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی است. در این صورت دو حالت متصور است: یا اینکه این اثرات مثبت هستند و در جهت دستیابی به توسعه ی پایدار بوده اند؛ یا اینکه در خلاف جهت دستیابی به توسعه ی پایدار هستند. در این مقاله سه دسته استراتژی مدیریت زنجیره ی تامین سبز برای دستیابی به توسعه ی پایدار معرفی شده اند: (1) استراتژی های منبع یابی سبز ( شامل: استراتژی منبع یابی کم هزینه ی منابع دارای اثرات زیست محیطی مخرب و استراتژی منبع یابی پر هزینه ی منابع دارای اثرات زیست محیطی مخرب)؛ (2) استراتژی های تولید سبز (شامل: استراتژی طراحی محصول سبز و استرتژی حداقل ضایعات.) و (3) استراتژی های توزیع سبز (شامل استراتژی های تحویل سبز و بازیافت سبز).

مدیریت زنجیره تامین سبز، منبع یابی سبز، تولید سبز، توزیع سبز، توسعه پایدار