مصطفی جلال - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه، دانشگاه رازی
اسماعیل منصوری - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه، دانشگاه رازی

با گذشت زمان، بر جمعیت دنیا بیش از پیش افزوده می شود و نیازهای انسان نیز هر روز گسترده تر و بیشتر می‌گردد. با این روند رو به گسترش، از یکسو به مواد اولیه جدید جهت برآورده ساختن این نیازها محتاجیم و از سوی دیگر به دفع مواد زائد و بلا استفاده تولید شده در محیط زیست نیازمندیم. از آنجا که یکی از مسائل بسیار مورد توجه در دنیای امروز محدودیت منابع طبیعی و مواد اولیه می باشد و به موازات این مساله حفظ محیط زیست و جلوگیری از آلوده شدن آن با مواد زائد تولید شده توسط بشر اجتناب ناپذیر است، استفاده مجدد از مواد زائد و بکارگیری آنها به عنوان مواد اولیه، راهکاری بهینه و اقتصادی جلوه می کند که علاوه بر کمک فراوان به حفظ محیط زیست، مشکل کمبود مواد خام اولیه را نیز تا حدودی مرتفع می سازد. در راستای توسعه پایدار شهری نیز می‌توان از مواد بازیافتی در طراحی پارک‌ها، تسطیح شیب‌ها، محوطه سازی و راهسازی و به عنوان مصالح پرکننده، زهکش و زیر سازی استفاده کرد.در این مقاله با مطالعه موردی کلانشهر تهران، به بررسی انواع و حجم انبوه نخاله ها و زائدات ساختمانی تولید شده و ارائه راهکارهایی جهت استفاده مجدد و بازیافت آنها پرداخته شده است.

بازیافت، راهکار بهینه، توسعه پایدار، محیط زیست