سنجش گردشگری پایدار با استفاده از شاخص ترکیبی پایداری و مدل برنامه ریزی ریاضی

با وجود نقش مهم صنعت گردشگری در رشد اقتصادی، افزایش گردشگران در برخی مناطقگردشگری میتواند موجب آسیبپذیری و نابودی منابع طبیعی و اکوسیستم شود، بنابراینلازم است تعاملی قوی بین ابعاد گردشگری و اثرات آن بر محیط زیست برقرار شود. هدفاین مطالعه اندازه گیری پایداری گردشگری از طریق شاخص های گردشگری پایدار در سه بعداقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است. برای دستیابی به این هدف، یک شاخص ترکیبیپایداری، روش دلفی و نظرسنجی خبرگان مورد استفاده قرار گرفته و با استفاده از مدلبرنامه ریزی ریاضی، سطح کلی پایداری گردشگری به صورت عملی در شهرستانهای منتخباستان کرمان در سال 1394 (کرمان، بم، جیرفت، رفسنجان، سیرجان و زرند) تعیین گردیدهاست. همچنین شهرستان های مورد مطالعه از نظر پایداری نیز رتبه بندی شده اند. نتایج مطالعهنشان میدهد که هیچ یک از شهرستانهای مذکور از سطح پایداری مناسبی برخوردار نبودهو ابعاد اقتصادی و زیست محیطی گردشگری نسبت به بعد اجتماعی در وضعیت نامناسبتریقرار دارند.

Keywords:

گردشگری , گردشگری پایدار , شاخص ترکیبی پایداری , مدل برنامه ریزی ریاضی , رتبه بندی